Сёння ў Мінску прадстаўнікі Урада і агенцтваў сістэмы ААН прынялі ўдзел у паседжанні Рады па ўстойлівым развіцці, каб абмеркаваць праект дзявятага перыядычнага даклада Рэспублікі Беларусь аб выкананні на нацыянальным узроўні Канвенцыі аб ліквідацыі ўсіх форм дыскрымінацыі ў дачыненні да жанчын. Намеснік Міністра замежных спраў Беларусі Юры Амбразевіч і Пастаянны каардынатар ААН у Беларусі Іаана Казана-Вішнявецкі звярнуліся да Рады з прывітальным словам. Выкараненне дыскрымінацыі ў дачыненні да жанчын з’яўляецца адным са стратэгічных прыярытэтаў дзейнасці Арганізацыі Аб’яднаных Нацый. Гендарная няроўнасць, якае расце ў выніку ўздзеяння пандэміі COVID-19, эканамічнага крызісу, крызісу бяспекі і стыхійных бедстваў, пагаршае сітуацыю з правамі жанчын у свеце. У сваім выступе на паседжанні Рады Пастаянны каардынатар ААН у Беларусі зазначыла, што гендарная роўнасць у грамадстве – гэта адзін з чатырох прыярытэтаў узгодненай Рамачнай праграмы супрацоўніцтва ААН і Рэспублікі Беларусь на 2021-2025 гады.
  Іаана Казана-Вішнявецкі падкрэсліла, што ў Глабальным індэксе гендарнага разрыву Беларусь займае 36 пазіцыю сярод 146 краін і дасягнула значнага прагрэсу ў галіне гендарнай роўнасці. Краінавая група ААН вітае ініцыятывы Беларусі, накіраваныя на барацьбу з хатнім гвалтам і гандлем людзьмі, на прасоўванне гендарнай роўнасці і іншых праў жанчын, замацаваных у Канвенцыі аб ліквідацыі ўсіх форм дыскрымінацыі ў дачыненні да жанчын, а таксама паляпшэнні ў плане павелічэння даступнасці даных з разбіўкай па полу. Каб дасягнуць поўнай гендарнай роўнасці ў грамадстве ААН заклікае засяродзіцца на чатырох стратэгічных прыярытэтных напрамках. Пашырэнне эканамічных магчымасцяў жанчын, роўнае размеркаванне сямейных і бацькоўскіх абавязкаў, умацаванне сістэмы супрацьдзеяння гендарнаму гвалту і барацьба з гендарнымі стэрэатыпамі – гэтыя змены паскораць дасягненне роўнасці ў Беларусі. “Гэтых мэтаў можна дасягнуць, калі знішчыць шэраг сістэмных прабелаў, якія перашкаджаюць далейшаму прасоўванню гендарнай роўнасці ў Беларусі. Адсутнасць спецыяльнага заканадаўства аб хатнім гвалце, адсутнасць юрыдычна замацаванага акрэслення дыскрымінацыі; цяжкасці правапрымянення законаў і падзаконных актаў; адносна слабы патэнцыял існуючых арганізацый, якія займаюцца пытаннямі гендарнай роўнасці, адносяцца да прыярытэтных задач”, заўважыла Пастаянны каардынатар ААН у Беларусі. Пастаянны каардынатар ААН таксама дадала, што працяглая адсутнасць АГС і жанчын-актывістак, якія спецыялізуюцца ў галіне правоў жанчын, стварае значную нястачу патэнцыялу для задавальнення патрэб уразлівых жанчын і сем’яў. Агенцтвы ААН дзейнічаюць як ключавыя партнёры, якія падтрымліваюць рэалізацыю Нацыянальнага плана дзеянняў па забеспячэнні гендарнай роўнасці ў Беларусі на 2021-2025 гады. Сістэма ААН у Беларусі рэалізуе шэраг праектаў, накіраваных на ўкараненне гендарна-арыентаванага бюджэтавання, і садзейнічае збору дэзагрэгаваных даных аб гендарным уздзеянні нацыянальных праграм і стратэгій. У праграмах асаблівая ўвага надаецца патрэбам пажылых жанчын і мужчын старэйшых за 65 гадоў. Кансультаванне ў стратэгічных пытаннях і падтрымка ва ўмацаванні патэнцыялу даецца арганізацыям, якія займаюцца праблемай гендарнага гвалту. У сваім выступе Кіраўнік офіса ЮНФПА ў Беларусі Вольга Атрошчанка закранула праблемы існавання ў грамадстве гендарных стэрэатыпаў, якія не дазваляюць мужчынам у поўнай меры клапаціцца аб сям’і і дзецях. Яна таксама падкрэсліла важнасць крызісных цэнтраў для людзей, якія апынуліся ў складаных жыццёвых абставінах, аднак за апошнія два гады спектр паслуг прафілактыкі хатняга гвалту і дапамогі ахвярам гвалту знізіўся ў выніку істотнага змяншэння колькасці грамадскіх арганізацый, якія працуюць у гэтым напрамку. На жаль, агульнанацыянальная гарачая лінія, якая цягам доўгіх гадоў забяспечвала бясплатныя кансультацыі ахвярам любых відаў гвалту, таксама перастала працаваць. Кіраўнік офіса ЮНФПА таксама зазначыла існаванне артыкулаў Крымінальнага кодэкса Беларусі, якія крыміналізуюць перадачу ВІЧ, і ад іх у першую чаргу пакутуюць менавіта жанчыны. Гэтыя артыкулы прадугледжваюць крымінальны пераслед за перадачу ВІЧ, што часта прыводзіць да маніпуляцый, запужвання і гвалту ў адносінах да ВІЧ-пазітыўных жанчын з боку партнёраў-мужчын. Паводле яе слоў, каб вырашыць праблему патрэбны сістэмны падыход з выкарыстаннем экспертнага патэнцыялу дзяржаўных, грамадскіх і міжнародных арганізацый. Намеснік Пастаяннага каардынатара ПРААН Армен Марцірасян праінфармаваў членаў Рады аб рэалізацыі праекта ў падтрымку Нацыянальнай стратэгіі ўстойлівага развіцця Рэспублікі Беларусь на перыяд да 2035 года і Парадку дня - 2030. Праект, які фінансуецца Расійскай Федэрацыяй, з агульным бюджэтам у тры мільёны долараў ЗША, рэалізуецца сумесна з Праграмай развіцця ААН, Дзіцячым фондам ААН, Фондам ААН у галіне народанасельніцтва, Сусветнай арганізацыяй аховы здароўя. У супрацоўніцтве з Міністэрствам эканомікі праект дапаможа аблвыканкамам і мясцовым суполкам распрацаваць стратэгіі ўстойлівага развіцця. Апрача таго, будуць распрацаваныя і рэалізаваныя адукацыйныя праграмы ў галіне ўстойлівага развіцця і інфармацыйная кампанія ў падтрымку прынцыпаў і ідэй устойлівага развіцця на нацыянальным і рэгіянальным узроўнях. Рада па ўстойлівым развіцці пад кіраўніцтвам Нацыянальнага каардынатара па дасягненню Мэтаў устойлівага развіцця з’яўляецца кансультатыўным органам, які аб’ядноўвае прадстаўнікоў 38 дзяржаўных арганізацый, парламенцкай групы, недзяржаўных аб’яднанняў і Маладзёвых паслоў ЦУР, а таксама краінавай каманды ААН у Беларусі.  

Штогод 1 снежня ва ўсім свеце адзначаецца Сусветны дзень барацьбы са СНІДам. Людзі ва ўсім свеце аб'ядноўваюцца, каб выказаць падтрымку людзям, якія жывуць з ВІЧ і закрануты ім, і ўспомніць тых, хто страціў жыццё ад СНІДу. Няроўнасць, якая спрыяе пандэміі СНІДу, не з'яўляецца непазбежнай; мы можам справіцца з імі. Слоган «Ураўняць» - гэта заклік да дзеяння. Гэта падказка для ўсіх нас працаваць над праверанымі практычнымі дзеяннямі, неабходнымі для ліквідацыі няроўнасці і дапамогі ў спыненні СНІДу. Да Сусветнага дня барацьбы са СНІДам ў Мінску адкрылася двухдзённая канферэнцыя «Здароўе і дабрабыт людзей, якія жывуць з ВІЧ, і людзей, уразлівых да ВІЧ, ва ўмовах сучасных выклікаў», арганізаваная сумесна ЮНЭЙДС і ПРААН у Беларусі. Выступаючы на ​​адкрыцці канферэнцыі, пастаянны каардынатар ААН у Беларусі Iаанна Казана-Вішнявіцкі адзначыла, што на працягу многіх гадоў Беларусь з'яўляецца адным з лідараў рэгіёна ва ўкараненні навукова-абгрунтаваных рэкамендацый СААЗ, уключаючы палітыку "Лячыць усіх", саматэсціраванне на ВІЧ, праграмы зніжэння шкоды (у тым ліку опіоідную замяшчальную тэрапію і праграму абмену іголак). “У Беларусі Аб'яднаная каманда ААН па ВІЧ/СНІДу і ўсе яе члены - ЮНЭЙДЗ, СААЗ, ЮНІСЕФ, ЮНФПА, УНЗ ААН, ПРААН, УВКБ ААН і іншыя - заўсёды былі і застануцца надзейнымі партнёрамі дзяржаўных і няўрадавых арганізацый дзеля максімальнай падтрымкі нацыянальных намаганняў у барацьбе з эпідэміяй ВІЧ”, — сказала Iaанна Казана-Вішнявецкі. Толькі на працягу апошняга года, агенцтвы сістэмы ААН падтрымалі рэалізацыю гранта Глабальнага фонду ў Беларусі, у тым ліку рэалізавалі закупку АРВ-прэпаратаў і тэстаў; a таксама прэзентавалі ацэнку нацыянальнай наркапалітыкі Беларусі з канкрэтнымі рэкамендацыямі і ацэнку прававога асяроддзя ў кантэксце ВІЧ. “Мы правялі навучанне і павышэнне кваліфікацыі медыцынскіх работнікаў, прадстаўнікоў грамадзянскай супольнасці і суполак, МУС і сацыяльных работнікаў. Прыкладам доказнага і навуковага падыходу да прынцыпу ЮНЭЙДС «Ведай сваю эпідэмію» з'яўляецца агульнанацыянальнае колькаснае і якаснае даследаванне здароўя мігрантаў, у тым ліку іх рызыкі і ўразлівасці да ВІЧ, якое праводзіцца МАМ. Адным з найважнейшых дасягненняў Беларусі ў сферы супрацьдзеяння ВІЧ-інфекцыі стала атрыманне ў 2016 годзе прэстыжнага сертыфіката СААЗ аб ліквідацыі перадачы ВІЧ і сіфілісу ад маці дзіцяці. Беларусь стала адной з першых і пакуль яшчэ нямногіх краін свету, якія гэтага дабіліся”, - паведаміла пастаянны каардынатар ААН у Беларусі. Пастаянны каардынатар ААН падкрэсліла, што каб захаваць статус зацверджаны СААЗ, неабходна выканаць адну з рэкамендацый Глабальнага камітэта па валідацыі - адмяніць артыкулы 157 і 158 Крымінальнага кодэкса аб пастаўленні ў небяспеку заражэння і аб перадачы ВІЧ і ІППШ. На сённяшні дзень у Беларусі 87% людзей, якія жывуць з ВІЧ, атрымліваюць антырэтравірусную тэрапію. Дзякуючы наяўнасці эфектыўнай антырэтравіруснай тэрапіі ВІЧ зараз з'яўляецца хранічным захворваннем, а не смяротным. Прыцягненне ўвагі да праблемы, дакладнае інфармаванне насельніцтва аб асноўных мерах прафілактыкі і метадах дыягностыкі, а таксама стварэнне сацыяльнага асяроддзя, якое выключае стыгму і дыскрымінацыю ў дачыненні да тэмы ВІЧ/СНІДу, дапамагаюць пераламаць эпідэмію ВІЧ. Поўны тэкст выступу даступны на сайце bit.ly/3gQQ6lK.

Арганізацыя Аб’яднаных Нацый у Беларусі падтрымала працэс Нацыянальных кансультацый у рамках падрыхтоўкі да Саміту. Пад кіраўніцтвам Офіса Пастаяннага каардынатара ААН і Прадстаўніцтва Дзіцячага фонду ААН (ЮНІСЕФ) у Беларусі ў жніўні праведзеныя абмеркаванні ў фокус-групах і нацыянальныя круглыя сталы ў рамках падрыхтоўкі да Саміту ААН. У выніку ўзаемадзеяння з дзецьмі, навучэнцамі, настаўнікамі, бацькамі і дзяржаўнымі служачымі ўзгодненыя наступныя прыярытэты перабудовы адукацыі ў Беларусі: У мэтах стварэння і падтрымкі інклюзіўных, справядлівых, бяспечных і здаровых школ неабходна: гарантаваць належны ўзровень бяспекі адукацыйных устаноў, мадэрнізацыю  наяўнай фізкультурна-спартыўнай базы, супрацьдзейнічаць злачыннасці сярод моладзі, дамагчыся комплекснай рэалізацыі прынцыпу інклюзіі ў адукацыі, які забяспечвае роўны доступ да атрымання адукацыі ўсім, незалежна ад іх індывідуальных здольнасцей і патрэб, пашырыць магчымасці прафесійнай падрыхтоўкі людзей з асаблівасцямі псіхафізічнага развіцця, стварыць безбар’ернае асяроддзе і падтрымаць эфектыўную сацыялізацыю моладзі ў цяжкім жыццёвым становішчы. У рамках тэматычнага напрамку дзеянняў, накіраваных на навучанне і забеспячэнне навыкаў для жыцця, працы і ўстойлівага развіцця неабходна: фарміраваць у навучэнцаў кампетэнцыі і навыкі, патрэбныя для вынаходніцкай і прадпрымальніцкай дзейнасці, ствараць інавацыйныя прадукты, распрацоўваць адукацыйныя стандарты новага пакалення з улікам тэндэнцый развіцця эканомікі і грамадства, развіваць інавацыйную інфраструктуру ўніверсітэцкай навукі, павышаць эфектыўнасць навукова-даследчай дзейнасці ў вышэйшых навучальных установах, праводзіць прафарыентацыйную працу праз азнаямленне з новымі прафесіямі, актуальнымі ў кантэксце ўстойлівага развіцця і зялёнай эканомікі, развіваць моладзевую прадпрымальніцкую актыўнасць, у тым ліку падтрымку моладзевых стартапаў і валанцёрскай дзейнасці і актывізаваць выяўленне і падтрымку таленавітых дзяцей і моладзі. Для развіцця сферы лічбавага навучання і трансфармацыі неабходна: прыкласці намаганні для комплекснай інтэграцыі інфармацыйна-камунікацыйных тэхналогій у адукацыйны працэс і дзейнасць устаноў адукацыі ўсіх тыпаў, распрацоўваць прадметныя інтэрактыўныя лабараторыі, актыўна выкарыстоўваць элементы гейміфікацыі ў мэтах інтэнсіфікацыі адукацыйнага працэсу, павышаць лічбавую кампетэнтнасць настаўнікаў і выхавальнікаў, распрацоўваць інавацыйныя адукацыйныя лічбавыя прадукты, абнаўляць камп’ютарную тэхніку ва адукацыйных установах, адкрываць класы інавацыйнага навучання і цэнтры робататэхнікі ва ўстановах агульнай сярэдняй адукацыі. Трансфармацыя адукацыі патрабуе таксама рэформаў у сферы выкладання і настаўніцкай прафесіі праз: актуалізацыю лічбавых, псіхолага-педагагічных і сацыяльна-эмацыянальных навыкаў педагогаў, удасканальванне прафесійнай падрыхтоўкі і павышэння кваліфікацыі педагогаў, умацаванне кадравага патэнцыялу вузаў, амаладжэнне і павышэнне кваліфікацыі прафесарска-выкладчыцкага саставу, павышэнне заработнай платы педагогам. У напрамку фінансавання адукацыі былі вызначаныя наступныя прыярытэты: развіццё эканамічнай самастойнасці адукацыйных устаноў, паглыбленне  самастойнасці адукацыйных устаноў, як у пытаннях планавання, так і ў кіраванні бюджэтнымі сродкамі, развіццё інавацыйнага фінансавання і пашырэнне фіскальнай прасторы. Вышэйзгаданыя вынікі Нацыянальных кансультацый абмеркавалі падчас круглага стала “Трансфармацыя адукацыі” 15 жніўня 2022 года ў Мінску. У сустрэчы прынялі ўдзел Міністр адукацыі Рэспублікі Беларусь Андрэй Іванец, Пастаянны каардынатар ААН у Беларусі Іаана Казана-Вішнявецкі, Прадстаўнік Дзіцячага фонду ААН (ЮНІСЕФ) у Беларусі Таня Радачай, прадстаўнікі другіх арганізацый сістэмы ААН, Міністэрства адукацыі, БДПУ імя Максіма Танка, Каардынацыйнага цэнтра “Адукацыя ў інтарэсах устойлівага развіцця”, Інстытута інклюзіўнай адукацыі, а таксама прадстаўнікі грамадскіх арганізацый і ўстаноў адукацыі. Удзельнікі круглага стала абмеркавалі даклад “Нацыянальная сістэма адукацыі: дасягненні, вызавы, перспектывы развіцця”. Таксама разгледзелі прапановы і заўвагі ў такіх тэматычных блоках, як “Інклюзіўныя, справядлівыя, бяспечныя і здаровыя школы”; “Навучанне і навыкі для жыцця, працы і ўстойлівага развіцця”; “Лічбавае навучанне і трансфармацыя”; “Педагогі, выкладанне і настаўніцкая прафесія” і “Фінансаванне адукацыі”. У сваім выступе Міністр адукацыі Андрэй Іванец, спаслаўшыся на Нацыянальную стратэгію ўстойлівага сацыяльна-эканамічнага развіцця Рэспублікі Беларусь на перыяд да 2030 года (НСУР-2030), заўважыў, што сістэме адукацыі Беларусі ўласцівыя такія рысы, як даступнасць, высокі ўзровень і інклюзія. “Сёння мы бачым, што незалежна ад таго, у якой мясцовасці пражываюць нашы маладыя людзі, ці гэта вёска, ці малы раённы, ці абласны раённы цэнтр, яны павінны мець роўны доступ да якаснай адукацыі. На гэты момант наша краіна займае 17 месца сярод 163 краін у сусветным рэйтынгу індэкса даступнасці базавай адукацыі”. Міністр адукацыі таксама заўважыў, што немалаважным аспектам сістэмы адукацыі Беларусі з’яўляецца інклюзіўная адукацыя. “Сёння 43 тысячы дзяцей з асаблівасцямі псіхафізічнага развіцця будуць атрымліваць адукацыю ў нашых установах у першую чаргу на ўмовах інтэграцыі. Гэта сведчыць аб тым, што сёння мы выхоўваем культуру інклюзіўнага грамадства. Мы гаворым аб тым, што і грамадства, і педагогі, і ў цэлым наша моладзь гатовыя да таго, каб прыняць у сваім калектыве дзяцей з асаблівасцямі”, - адказаў Андрэй Іванец. Падчас удзелу ў нацыянальных кансультацыях Пастаянны каардынатар ААН у Беларусі Іаана Казана-Вішнявецкі заўважыла, што праз скліканне Саміту ААН і дзяржавы-члены калектыўна прызнаюць, што адукацыя мае ключавое значэнне як аснова міру, цярпімасці, правоў чалавека і ўстойлівага развіцця. "Арганізацыя Аб’яднаных Нацый у Беларусі рада зрабіць свой унёсак у працэс нацыянальных кансультацый, якія прайшлі ў больш чым 100 краінах свету. Мы спадзяемся, што, грунтуючыся на высокім узроўні адукацыі ў Беларусі і з улікам асаблівай увагі да адукацыі сярод нацыянальных прыярытэтаў, гэтыя агульнанацыянальныя кансультацыі дапамогуць умацаваць агульнае бачанне, прыхільнасць і ўзгодненасць дзеянняў усіх зацікаўленых бакоў дзеля трансфармацыі адукацыі”, - зазначыла Пастаянны каардынатар ААН у Беларусі. Іаана Казана-Вішнявецкі дадала, што намаганні прыцягнуць і мабілізаваць грамадскасць падчас падрыхтоўкі Саміту былі накіраваныя на дэмакратызацыю дыялогу аб пытаннях адукацыі і развіццё глабальнага руху за трансфармацыю адукацыі. “Як ААН мы і ў далейшым будзем рабіць свой унёсак у тое, каб апрача афіцыйных прадстаўнікоў сектара адукацыі на глабальным узроўні пачулі і галасы бацькоў, дзяцей і настаўнікаў, а таксама незалежных экспертаў у галіне адукацыі”, - падкрэсліла яна. У сваім выступе на круглым стале Прадстаўнік ЮНІСЕФ у Беларусі Таня Радачай зазначыла, што сістэмы адукацыі ва ўсім свеце знаходзяцца ў крызісным стане, бо яны ўстарэлі і мяняюцца надта марудна, пры гэтым рэальнасць мяняецца значна хутчэй. “Дзеці, якія цяпер ходзяць у школу, не ведаюць свет без інтэрнэту, штучнага інтэлекту, сацыяльных сетак”, - заўважыла Прадстаўнік ЮНІСЕФ у Беларусі. Паводле Тані Радачай, дзеці, якія нарадзіліся ў гэтым годзе, будуць жыць у 22 стагоддзі. “Хаця з боку біялогіі дзеці застаюцца дзецьмі, іх успрыманне свету грунтоўна адрозніваецца, яны лепш і па-іншаму вучацца, чым іх бацькі, бабулі і дзядулі. Беларускія дзеці расказалі нам, што яны жадаюць і могуць зрабіць унёсак у паляпшэнне працэсу навучання і вынікаў, могуць расказаць, якіх навыкаў ім бракуе, што зробіць навучанне больш цікавым для іх. Яны таксама бачаць недахопы ў адукацыі і навыках настаўнікаў”, - сказала Прадстаўнік ЮНІСЕФ у Беларусі. Падрыхтоўка Рэспублікі Беларусь да Глабальнага Саміту ААН па трансфармацыі адукацыі прайшла ў некалькі этапаў. На працягу лета 2022 года ў Беларусі праведзены навукова-практычная канферэнцыя “Адукацыя ў інтарэсах будучыні”, дзве анлайн-канферэнцыі з удзелам бацькоў і грамадскае абмеркаванне пытанняў развіцця адукацыі падлеткамі і маладымі людзьмі. Круглы стол у Беларускім дзяржаўным універсітэце інфарматыкі і радыёэлектронікі стаў фінальным мерапрыемствам Нацыянальных кансультацый напярэдадні Саміту па трансфармацыі адукацыі і сабраў мноства зацікаўленых бакоў, у тым ліку прадстаўнікоў міністэрстваў, вучоных, педагогаў, прыватнага сектара, падлеткаў. Афіцыйнымі партнёрамі правядзення Нацыянальных кансультацый сталі прадстаўнікі краінавай групы ААН. Арганізацыйную падтрымку Нацыянальных кансультацый забяспечыў Дзіцячы фонд ААН (ЮНІСЕФ) у Беларусі.

У гэтым годзе мы ўпершыню адзначаем Міжнародны дзень барацьбы з мовай варожасці, уведзены ў ліпені 2021 года паводле рэзалюцыі Генеральнай Асамблеі ААН A/75/L.115 “Заахвочванне міжрэлігійнага і міжкультурнага дыялогу і талерантнасці ў рамках барацьбы з мовай варожасці”. Вылучэнне мовы варожасці як глабальнай праблемы адбываецца сярод трывожных тэндэнцый росту ксенафобіі, расізму і нецярпімасці, антысемітызму і антыісламізму ў свеце. У 2019 годзе Генеральны сакратар ААН Антоніу Гутэрыш прыцягнуў увагу да гэтых з'яў і ініцыяваў Стратэгію і план дзеянняў Арганізацыі Аб'яднаных Нацый супраць мовы варожасці. Увесь свет бачыць, што сёння гэтыя праблемы працягваюцца і растуць. У стратэгіі прызнаецца, што за апошнія 75 гадоў мова варожасці папярэднічала жорсткім злачынствам, у тым ліку генацыду, у розных месцах ад Руанды да Босніі ці Камбоджы. Мэтай першай агульнасістэмнай палітычнай ініцыятывы ААН, накіраванай на вырашэнне праблемы мовы варожасці, з’яўляецца ўдасканаленне прававой базы для прыняцця мер у адносінах да мовы варожасці, ксенафобіі і дыскрымінацыі і далейшага процідзеяння дыскрымінацыі і няроўнасці. Адным з галоўных праваабарончых інструментаў у гэтай сферы з'яўляецца Міжнародная канвенцыя ААН аб ліквідацыі ўсіх форм расавай дыскрымінацыі, дзе ненавісніцкія выказванні расісцкага толку апісваюцца як «форма мовы, арыентаванай на навакольных, якая не прызнае асноўныя прынцыпы годнасці і роўнасці чалавека і імкнецца прыніжаць становішча некаторых асоб ці груп насельніцтва ў вачах грамадства». Канвенцыя была прынятая ў 1965 годзе, але і праз больш за палову стагоддзя мова варожасці застаецца значнай сацыяльнай з'явай, якая разбуральна і працягла ўплывае на мір у сусветным маштабе, на бяспеку і правы чалавека ў свеце. Разбуральнае ўздзеянне мовы варожасці і нянавісці адчуваецца сёння ва ўсім свеце. Яго маштабы і ўплыў узмацняюцца за кошт новых тэхналогій камунікацыі, глабальных крызісаў накшталт пандэміі і нестабільнасці. Усё больш зразумела, што мова варожасці, у тым ліку ў Інтэрнэце, зрабілася адным з найбольш частых метадаў распаўсюджвання правакацыйнай рыторыкі і ідэалогіі ў глабальным маштабе і пагрозы міру. Небяспечная прапаганда нянавісці і кібербулінг, а таксама сфабрыкаваныя навіны, якія ствараюць вобраз ворага, могуць справакаваць самыя жудасныя злачынствы. Важную ролю ў прадухіленні здзекаў, кібербулінгу і слоўнага гвалту ў Інтэрнэце павінны іграць прыватны сектар, СМІ, інтэрнэт-карпарацыі, рэлігійныя лідары, педагогі. Дзіцячы фонд ААН (ЮНІСЕФ) у Беларусі і мабільны аператар МТС з 2018 года аб'яднаюць намаганні дзеля абароны правоў дзяцей і падлеткаў у Інтэрнэце і барацьбы супраць кібербулінгу.   Згодна з даследаваннем ЮНІСЕФ (2018), у якім удзельнічалі больш за мільён маладых людзей у 160 краінах свету, да 70,6% карыстальнікаў Інтэрнэту ва ўзросце 15-24 гадоў могуць стаць ахвярамі кіберздзеку, пераследу ды іншых пагроз. У Беларусі Інтэрнэтам карыстаюцца 92,4 % дзяцей ва ўзросце 6-17 гадоў. Каля 18,2% школьнікаў перажылі кібербулінг і яго наступствы. Дзякуючы сумесным праектам ЮНІСЕФ для павышэння лічбавай пісьменнасці, больш за 12 тысяч дзяцей, падлеткаў, іх бацькоў і настаўнікаў прынялі ўдзел у адукацыйных і інтэрактыўных мерапрыемствах. Свет не павінен зневажаць свабоду слова і выказвання меркаванняў. Калі гэтая мова выкарыстоўваецца ў мэтах парушэння правоў іншых, у тым ліку падштурхвання да жорсткіх злачынстваў і тэрарыстычных актаў, нямая цішыня немагчымая, бо цішыня тут азначае апатыю або прыняцце. Нават калі мова варожасці не забароненая законам — калі яна не даходзіць да ўзроўню падштурхвання да гвалту, забароненага міжнародным правам, — нельга недаацэньваць яе наступствы. Каб адзначыць гэты дзень, Арганізацыя Аб'яднаных Нацый запрашае сваіх партнёраў, урады, групы грамадзянскай супольнасці і ўсіх людзей мабілізаваць намаганні і рэсурсы для рэалізацыі стратэгій выяўлення і барацьбы з мовай нянавісці. *** Рабочы сшытак аб барацьбе з булінгам для дзяцей і падлеткаў «Як засцерагчы сябе ад здзекаў у інтэрнэце і самому не стаць ненавіснікам» можна спампаваць на вэб-сайце кампаніі МТС.